ಸಣ್ಣಕಥೆ / ಮಿನಿಕತೆ : ನಮ್ಮ ದೇವರ ಸತ್

ಸಣ್ಣ ಕಥೆ / ಮಿನಿಕತೆ : ನಮ್ಮ ದೇವರ ಸತ್ಯ

ಗಂಭೀರ ತನ್ನತ್ತ ಮಾತಿನ ಚಾಟಿಯೆಸೆದ ಅದಿತಿಯತ್ತ ಮತ್ತೆ ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ನುಡಿದ ..

‘ಆಲ್ರೈಟ್ ಅದಿತಿ… ಲೆಟ್ಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಇಟ್. ನಾನು ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದನಾ ? ಅಥವಾ ನೀನ್ಹೇಳಿದ್ದು ಸುಳ್ಳು ಅಂತೇನಾದ್ರೂ ಹೇಳಿದ್ನಾ ?’

ಅದು ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ದಿನನಿತ್ಯದ ವಾಗ್ವಾದ – ಅದು ಇಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಬೆಳಗಿನ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮುಗಿಸಿ ಬರುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ..

‘ ಮಾತು ಒಪ್ಕೋತೀನಿ ಅಂತೀಯಾ? ಮತ್ಯಾಕೆ ಅನುಸರಿಸೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ ಅಂತೀಯಾ? ನನ್ನ ವಾದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆದ್ಮೇಲೆ ಅದನ್ನೇ ಫಾಲೋ ಮಾಡಬೋದು ತಾನೆ ?’ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಜಗ್ಗಿದಳು ಅದಿತಿ.

‘ ನಿನ್ನ ವಾದ ಒಪ್ಕೋಳೋದು ಅಂದ್ರೆ ನಾನದನ್ನು ಒಪ್ಪಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದೆ ಅಂತ ಅಲ್ಲ.. ಅದನ್ನು ನಂಬಿ ಅನುಕರಿಸೊ ನಿನ್ನ ಹಕ್ಕನ್ನ ಗೌರವಿಸ್ತೀನಿ ಅಂತ ಅರ್ಥ.. ನೀನ್ಹೇಳೋ ಫ್ಯಾಕ್ಟ್ಸ್ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಿದ್ರು, ನನಗೆ ನನ್ನದೆ ಆದ ನಂಬಿಕೆಗಳಿವೆ, ಆಚರಣೆಗಳಿವೆ.. ಅದನ್ನ ನಾನು ಬಿಡಕಾಗಲ್ಲ.. ಹಾಗಂತ ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೇನಾ ಬಿಡು ಅಂತ ಬಲವಂತಾನು ಮಾಡಲ್ಲ. ನೀನು ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನ ಅನುಸರಿಸೋಕೆ ಪೂರ್ತಿ ಸ್ವತಂತ್ರಳು. ಹಾಗೆ ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆಗೆ ನನ್ನ ಬಿಡು’

‘ಬಿಡು.. ಬಿಡು ಅಂತೀಯ.. ದಿನಾ ನಾನೊಬ್ಬಳೆ ಹೋಗಿ ಬರಬೇಕು ಜಿಮ್ಮು , ಜಾಗಿಂಗಿಗೆ… ಆ ಹಾಳು ಮೂಗು ಹಿಡಿದು ಕೂರೋ ಯೋಗಾನ ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಜತೆ ಬರಬಾರದೆ ? ಒಳ್ಳೆ ಫಿಜಿಕ್ ಬರುತ್ತೆ, ಹೆಲ್ತಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟುಮಸ್ತಾಗಿಯೂ ಇರ್ತೀಯಾ… ಹೋಗ್ತಾ ಹೋಗ್ತಾ ಆರೋಗ್ಯ ಜತೆಗೆ ದೇಹದಾರ್ಢ್ಯ ಎರಡು ಕಾಪಾಡ್ಕೋಬೋದು.. ನನಗು ಒಬ್ಬಳೆ ಹೋಗೊ ಕಿರಿಕ್ಕು ಇರಲ್ಲ’

‘ ಐಯಾಮ್ ಸಾರಿ ಅದಿತಿ.. ವಿ ಡಿಸ್ಕಸ್ಡ್ ಮೆನಿ ಟೈಮ್ಸ್.. ನೀನು ಜತೆಯಾಗೆ ಯೋಗ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ ನನಗೇನು ಅಭ್ಯಂತರವಿಲ್ಲ.. ಬಟ್ ಡೋಂಟ್ ಎಕ್ಸ್ಪೆಕ್ಟ್ ಮೀ ಟು ಜಾಯಿನ್ ಯು..’ ಎಂದವನೆ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮುನ್ನಡೆದ ಗಂಭೀರ.

ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಮನೆ ಸೇರುವ ತನಕ ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆಯೂ ಮಾತಿಲ್ಲ….

ಹಾಗೆ ಮಾತಾಡದೆ ಇಬ್ಬರು ಡೈನಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್ಲಿನ ಸುತ್ತ ಎದುರುಬದುರಾಗಿ ಕೂತರು. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಬಂದ ದೇವಮ್ಮ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮುಂದೆ ಕಾಫಿಯ ಲೋಟದ ಜತೆಗೆ ಒಂದೊಂದು ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟಳು. ಅದು ಅವರ ದಿನನಿತ್ಯದ ಪರಿಪಾಠ. ಸ್ಫೂನಿನಿಂದ, ಬೇಯಿಸದ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಚಿಪ್ಪಿನ ತುದಿ ಒಡೆದು, ಹಾಗೆಯೆ ಕುಡಿಯುವುದು ಅವಳ ಅಭ್ಯಾಸ. ಬೇಯಿಸದ ಮೊಟ್ಟೆಯೇ ಪುಷ್ಟಿಕರ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದವಳ ವಾದ. ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬೇಯಿಸಿದ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನೇ ತಿನ್ನುವುದು. ಮೊಟ್ಟೆಯ ಚಿಪ್ಪು ಬಿಡಿಸಿ ಹೋಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಉಪ್ಪು ಮೆಣಸಿನ ಪುಡಿ ಉದುರಿಸಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುವುದು ಅವನಿಗೆ ಬಂದ ಅಭ್ಯಾಸ. ಅದಕ್ಕೂ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಪರಸ್ಪರ ವಾದಿಸಿದ್ದಿದೆ.

ಅಂದು ಅವಳು ಎಂದಿನಂತೆ ಮೊಟ್ಟೆ ಹೊಡೆಯುವತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸದೆ ಖಿನ್ನವಾದನೆಯಾಗಿ ಹೇಳಿದಳು.

‘ ನೀನ್ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಮಾತನ್ನ ನಂಬೋದಿಲ್ವೋ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲ.. ಯೋಗದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಸಿಕ್ಸ್ ಪ್ಯಾಕ್ , ಕಟ್ಟುಮಸ್ತು ಶರೀರ ಎಲ್ಲಾ ಬರೋದಿಲ್ಲ.. ಯು ನೀಡ್ ಮೊರ್ ಎಕ್ಸರ್ಸೈಜ್.. ಟು ಬಿ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಅಂಡ್ ಹೆಲ್ತಿ..’

‘ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಅಂಡ್ ಹೆಲ್ತಿ ಆಗಲ್ಲ ಅಂತ ಯಾರು ಹೇಳಿದ್ದು ?’

‘ ಹೆಲ್ತಿ ಇದ್ರುನು ಜಿಮ್ಮಿನ ಹಾಗೆ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಬರಲ್ಲ.. ಜಿಮ್ ಮಾಡಿ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಆದ್ರೆ ಹೆಲ್ತಿಯಾಗು ಇರಬಹುದು..’

‘ಜಿಮ್ ಬರಿ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತೆ… ಇಟ್ ಕ್ಯಾನ್ ನಾಟ್ ಫೆನಿಟ್ರೇಟ್ ಇನ್ಸೈಡ್… ಹೊರಗಿಂದ ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡುದ್ರು ಒಳಗಿನ ಹೆಲ್ತ್ ಹೀಗೆ ಅಂತ ಹೇಳೋ ಆಗಿಲ್ಲ..’

‘ ಅದು ಹೇಗೆ ಹೇಳ್ತೀಯಾ?’

‘ ನೀನೇ ನೋಡು.. ವಯಸಾದ ಹಾಗೆ ಜಿಮ್ಮು ಗಿಮ್ಮು ಜಾಗು ಗೀಗೂ ಅಂತ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಮಾಡೋಕಾಗಲ್ಲ… ಮೂಳೆ ವೀಕು, ಸ್ನಾಯು ವೀಕು ಅಂತ ಸುಲಭವಾಗಿರೊ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಹೊಂದೋದನ್ನ ಮಾತ್ರ ಮಾಡ್ಬೇಕು.. ಆದರೆ ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ ಎಷ್ಟೇ ವಯಸಾದ್ರು ಎಲ್ಲಾ ಆಸನಾನು ಮಾಡ್ತಾ ಹೋಗ್ಬಹುದು… ತೀರಾ ವಯಸಾದ ಮೇಲು ಅಷ್ಟೇ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಇರಬಹುದು..’

‘ ಅದು ಸರಿ.. ಹಾಗೆ ಯಾಕೆ ಆಗುತ್ತೆಂತ ನಾ ಕೇಳಿದ್ದು..’

‘ ಲಾಜಿಕ್ಕು ತುಂಬಾ ಸುಲಭ.. ಯೋಗ ಒಳಗಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋದು. ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ಒಳಗಿಂದ ಹೊರಕ್ಕೂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ – ಲೈಕ್ ನ್ಯಾಚುರಲ್ ಪ್ರೋಸೆಸ್.. ಯಾಕೆಂದರೆ ದೇಹದ ಮುಖ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾರ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ಒಳಗಿಂದ ತಾನೆ ಆಗೋದು ? ಆದರೆ ಜಿಮ್ ಮಾಡಿದಾಗ ನಾವು ಹೊರಗಿನ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನ ಗುರಿಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾಡೋದು.. ಅದು ಒಳಗೆ ತಲುಪಲ್ಲ.. ಬರಿ ಹೊರಗಿನ ಪದರಕ್ಕಷ್ಟೇ ಅದರ ವ್ಯಾಪ್ತಿ..’

‘ ಓಹೋಹೋ.. ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸೋದು ಸುಲಭ.. ಅದೇ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಒಳಗೆ ಪ್ರಸರಿಸೋದು ಕಷ್ಟ … ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಲಾಜಿಕ್..’ ದನಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ವ್ಯಂಗ್ಯವನ್ನು ಅವನು ಗಮನಿಸಿದ. ಆಗ ಅವಳ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಬೇಯಿಸದ ಮೊಟ್ಟೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು.

‘ ಸರಿ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡೋಣ.. ಲೆಟ್ ಐಸ್ ಟ್ರೈ ದಿಸ್… ಆವಾಗಲಾದರೂ ನಿನಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಬರುತ್ತಾ ನೋಡುವ.. ನೀನು ದಿನಾ ಈ ಮೊಟ್ಟೆ ತುದಿಯನ್ನ ಸ್ಫೂನಿನಲ್ಲಿ ಒಡೆದು ಕುಡಿತೀಯಾ ಅಲ್ವಾ..?’

‘ ಹೂಂ.. ಹೌದು.. ಅದರಲ್ಲೇನು ಮಾಡಬೇಡ ? ‘

‘ ಏನಿಲ್ಲ.. ಇವತ್ತು ಸ್ಫೂನ್ ಉಪಯೋಗಿಸದೆ, ಕೆಳಕ್ಕೆ ಕುಕ್ಕದೆ , ಬರಿ ಹಸ್ತ ಬೆರಳು ಮಾತ್ರ ಬಳಸಿ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣ ಒಡೆಯದೆ ತುದಿ ಮಾತ್ರ ಬಿರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೀಯಾ ?’

ಅವಳಿಗೇನನಿಸಿತೋ ? ‘ ಮಾಡದೆ ಏನು?’ ಎನ್ನುವಂತೆ ದೃಷ್ಟಿ ಕೊಂಕಿಸಿ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಎರಡು ಹಸ್ತಗಳ ನಡುವೆ ಹಿಡಿದು ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದ ತುಸುತುಸುವೆ ಒತ್ತಡ ಹಾಕತೊಡಗಿದಳು – ಅದು ಒಡೆದುಹೋಗದ ಹಾಗೆ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಅದುಮುತ್ತ. ಹಾಗೆ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡ ಹಾಕಿ ಅದುಮಿದರೆ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಬಿಡುತ್ತದೆ.. ಆಮೇಲಿಂದ ಉಗುರಲ್ಲಿ ತುದಿಯ ಚಿಪ್ಪು ತೆಗೆಯಬಹುದೆಂಬ ಹವಣಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದಂತಿತ್ತು.

ಆದರೆ ಅದು ಅಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ಸುಲಭವಿರಲಿಲ್ಲ. ಚಿಪ್ಪಿನ ಹೊದಿಕೆ ಗೋಡೆಯ ಹಾಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಿದ್ದು ಬಡಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸಂಕುಚಿಸಿ ಕುಸಿಯುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಒತ್ತಡದ ಭಾರಕ್ಕೋ, ಅಸಮತೋಲನಕ್ಕೊ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಪಟ್ಟನೆ ಮುರಿದು ಒಳಕುಸಿದು , ಅದನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರದಿದ್ದ ಹಸ್ತಗಳೆರಡೂ ವೇಗವಾಗಿ ಒಂದನ್ನೊಂದು ಚಪ್ಪಾಳೆ ಹೊಡೆದಂತೆ ಸಂಧಿಸಿ, ನಡುವಲ್ಲಿದ್ದ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಲೋಳೆಯೆಲ್ಲ ಸೋರಿಹೋಗುವಂತೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯಾಗಿಹೋಯ್ತು. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಆ ಹೊತ್ತಲಿ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಚಿಪ್ಪಿನ ಬಿರುಕೆದ್ದ ಚೂರುಗಳ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ತುದಿಗಳು ಚರ್ಮವನ್ನು ಬೇಧಿಸಿ ರಕ್ತವು ಹೊರಬಂದಿತ್ತು.

ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಫಸ್ಟ್ ಏಡ್ ಬಾಕ್ಸಿನತ್ತ ಓಡಿದ ಗಂಭೀರ ಗಾಯವಾಗಿದ್ದ ಕೈಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಸುತ್ತತೊಡಗಿದ, ಅವಳ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ..

‘ಡೋಂಟ್ ಲುಕ್ ಲೈಕ್ ದಟ್.. ಜಿಮ್ ಮಾಡಿಯೂ ಅಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲವೇ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ.. ನೀನು ಮಾಡಿದ್ದರು ಅಷ್ಟೇ ಆಗುತ್ತಿದ್ದುದು..’ ಎಂದಳು ಸಾವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ.

‘ ವಿಷಯ ಅದಲ್ಲ..’

‘ಮತ್ತೆ..?’

‘ ಇದೇ ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನ ಒಳಗಿನಿಂದ ಇನ್ನು ಕಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತಿರುವ ಮರಿ ಅದೆಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಡೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತದೆ ನೋಡಿದೆಯಾ? ಅದನ್ನೇ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಒಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಅದೆಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಡುತ್ತೇವೆ ! ಅದನ್ನು ಒಂದು ಚಿಳ್ಳೆಮರಿ ಒಳಗಿನಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಮುರಿದುಕೊಂಡು ಬರಬೇಕಾದರೆ ಅದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿಯ ವಿಷಯವಲ್ಲವೇ..?’

‘ ಹೌದು.. ಅದರೇನೀಗ?’

‘ ಯೋಗವು ಹಾಗೆಯೆ.. ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದು ಆ ಕೋಳಿ ಮರಿ ಹೊರಬಂದ ಹಾಗೆ ಬಹು ಸುಲಭ. ಹಾಗೆ ಬರುವಾಗ ಚಿಪ್ಪು ಒಡೆದುಕೊಂಡೆ ಬಂದರು ಒಂದು ಚೂರು ಘಾಸಿಯಾಗದ ಹಾಗೆ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ಬರಿ ಚಿಪ್ಪನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬೇಧಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತದೆ.. ಅಂತೆಯೇ ಯೋಗದ ಪ್ರಭಾವವು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಘಾಸಿಯಾಗದ ಹಾಗೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಗಿನತನಕ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ – ಅರ್ಥಾತ್ ಒಳಗಿನ ಆರೋಗ್ಯ ಜತೆಜತೆಗೆ ಹೊರಗಿನ ಕ್ಷೇಮ..’

‘ ನೀ ಹೇಳ ಹೊರಟಿದ್ದಾದರೂ ಏನು..?’

‘ ಜಿಮ್ ಮಾಡುವುದು ನೀನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಮೊಟ್ಟೆ ಒಡೆದ ಹಾಗೆ… ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಒಳಗು ಘಾಸಿ, ಹೊರಗೂ ಘಾಸಿ..’

‘ ಸರಿ.. ಸರಿ.. ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಾರದ ಲಾಜಿಕ್ಕಿಗೆಲ್ಲ ನಾನು ಮರುಳಾಗಿ ನಿನ್ನ ವಾದ ಒಪ್ಪುವೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡ.. ಇಟ್ ವಾಸ್ ಜಸ್ಟ್ ಎ ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್.. ನಾಳೆ ಬೇಕಾದರೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸುತ್ತೇನೆ..’

ಗಂಭೀರ ಏನು ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ.. ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದ.

ಅವನು ಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿ ಮುಗಿಸುವುದನ್ನೆ ಕಾಯುತ್ತ ಇದ್ದವಳು ನಂತರ ಮುಂದಿದ್ದ ಕಾಫಿ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಳು.

‘ ನಾಳೆ ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಹೊರಡಬೇಕು ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ?’

‘ ಯಾಕೆ?’ ಎಂದ ತುಸು ಛೇಡಿಸುವ ದನಿಯಲ್ಲೇ..

‘ ಅದೇನ್ ಇನ್ಸೈಡ್ ಔಟ್ ಅಂತ ನಾನು ನೋಡೇಬಿಡ್ತೀನಿ.. ಡೋಂಟ್ ಥಿಂಕ್ ಐ ಬಿಲೀವ್ ಇಟ್ ನೌ.. ಹೀಗಾದರೂ ನಿನ್ನ ಜತೆಗಿರುವ ಅಂತಷ್ಟೇ.. ನೀನು ಅಡಾಮೆಂಟು ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದ್ರು ಬಗ್ಗಲ್ಲಾ….’

‘ ಓಹ್ ಹಾಗೆ..ಸರಿಸರಿ… ಶೂರ್.. ಆರುಗಂಟೆಗೆ ರೆಡಿಯಾಗು ‘ ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ ಮನಸೊಳಗೆ ತನಗೆ ತಾನೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ..

‘ ನಮ್ಮ ದೇವರ ಸತ್ಯ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೆ …?!’

‘ಹಾಳು ಗಂಡಸರೇ ಹೀಗೆ.. ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಹಠಾನೇ ಗೆಲ್ಲಿಸ್ಕೊತಾನೆ…’ ಎಂದವಳು ಮೆತ್ತಗೆ ಗೊಣಗಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಅವನ ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ…

– ನಾಗೇಶ ಮೈಸೂರು

26.09.2016

(Picture from Internet / Facebook)