01668. ಯಾಕೊ ಈ ಋತು..
__________________________________
ಯಾಕೊ ಈ ಋತು, ಮಾತಿಗು ಸಿಗುತಿಲ್ಲ
ಅದೇಕೊ ಈ ಪ್ರಕೃತಿ, ಒಡನಾಟಕು ಒಲವಿಲ್ಲ
ಸಿಕ್ಕದೆಡೆ ಬದುಕಲಿ, ಮೂಡಲೆಂತು ಪ್ರೀತಿ ?
ನಿಸರ್ಗದ ಹೆಸರಲಿ, ಸರಿಯೇನೇ ಈ ರೀತಿ ? ||
ಅರಳಿದವೆ ಹೂಗಳು, ಗುಟ್ಟಲಿ ನಟ್ಟಿರುಳಲಿ
ಕಾಣಲೆಂತೆ ಕಂಗಳು, ನಿಶೆಯ ಕರಿ ನೆರಳಲಿ
ನಿನ್ನ ಸೆರಗಲೆಷ್ಟು ಬೆರಗು, ಯಾರಿಟ್ಟರೆ ಯಂತ್ರ ?
ಸಾಗಿಸಿರುವೆ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ, ನಿಭಾಯಿಸೆಲ್ಲ ಕುತಂತ್ರ! || ಯಾಕೊ ||
ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬಾಡುವ, ಜಗದಲಿ ಬಿಸಿಲೆ ಮಳೆ
ಕುಡಿದದನೆ ಪಾಕವ, ಮಾಡುವ ನೀನೆಂಥ ಜಾಣೆ
ಬೆವರುತ ನಿಡುಸುಯ್ಯುತ, ಶಪಿಸುತಲೆ ಕಾಲ
ಕಳೆದುಹೋಯಿತೆ ಬೆಸುಗೆ, ದಣಿಸಲು ಬಿಸಿಲಿಲ್ಲ || ಯಾಕೊ ||
ಬಂತಲ್ಲೆ ಬಸವಳಿದ, ಭುವಿಗಿಕ್ಕುತ ಸುರಿಮಳೆ
ಒಣಗಿ ನಿಂತ ತರುನಿಕರ, ಮೊಗೆದು ಕುಡಿವ ವೇಳೆ
ನೋಡುತ ಮಾಡಿನ ಕಿಂಡಿ, ಕಳೆದುಹೋಯ್ತೆ ಗಳಿಗೆ
ನೆನೆಯದೆ ಹನಿ ನೆನೆದು ದನಿ, ಒದ್ದೆಮುದ್ದೆ ಕಚಗುಳಿಗೆ || ಯಾಕೊ ||
ಬೇಡವೆನ್ನಲೆಂತೆ ನಡುಕ, ಚಳಿ ತಾನೆ ಅಮಾಯಕ
ಅಪ್ಪಿದರೇನೊ ಹೊದಿಕೆ, ಬೆಚ್ಚಗಿರಿಸೊ ನೆನಪ ಪುಳಕ
ಅಚ್ಚರಿಯದನೆಲ್ಲ ಮೆಚ್ಚಿ, ಆಸ್ವಾದಿಸೆ ಬಿಡಬಾರದೆ ?
ಕಟ್ಟಿ ಕೂರಿಸೆ ಜಡ್ಡಿನ, ನೆಪದಲಿ ಕಾಲವೆಲ್ಲಾ ಬರಿದೆ ! || ಯಾಕೊ ||
ನೀನೊಬ್ಬಳೆ ನಿಜದಲಿ, ಪ್ರಕೃತಿಯೆ ನಿಸರ್ಗ ಸಹಜ
ಹೂವು ಕಾಯಿ ಹಣ್ಣು ಋತು, ಕಾಲಮಾನದ ತಾಜ
ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟ ವಿಭುವವನೆ, ಮರೆತುಬಿಟ್ಟ ಗಡಿಯಾರ
ನೀನಿದ್ದೂ ಚಂಚಲಿನಿ, ಬೇಕಾದ ಋತುವ ತರುವ ವರ || ಯಾಕೊ ||
– ನಾಗೇಶ ಮೈಸೂರು
೨೪.೦೩.೨೦೧೮
(Picture source : internet social media)
ಮನದಿಂಗಿತಗಳ ಸ್ವಗತ 